Roślina dwuletnia z rodziny szczeciowatych. Kwitnie w drugim roku od czerwca do sierpnia fioletowymi kwiatami. Surowcem leczniczym są liście, które należy zbierać wczesną wiosną oraz korzenie, które należy zbierać w pierwszym roku późną jesienią, zimą lub w drugim roku wczesną wiosną zanim roślina wyrośnie w górę. Przy zbieraniu liści najlepiej wybrać dzień liścia (księżyc w znaku raka, skorpiona lub ryb) oraz przy księżycu przybywający (po nowiu), a przy zbiorze korzeni dzień korzenia (księżyc w znaku byka, panny lub koziorożca) w oraz przy księżycu ubywający (po pełni).
Korzenie oraz liście zawierają:
Korzenie oraz liście zawierają:
- irydoidy, saponiny, pochodne kwasu kawowego;
- sole potasowe, inulinę, laminę, gorycze;
- glukozyd - scabiosid
Przy leczeniu szczecią dawkowanie należy rozłożyć na trzy porcje zażywane w ciągu dnia. Można zastosować:
- Napar - łyżeczkę świeżych lub suszonych, rozdrobnionych korzeni krótko zagotować, zalewając filiżanką wody. Pić na pusty żołądek trzy razy dziennie. Napar można również sporządzić z samych liści rozet szczeci lub liści pomieszanych z korzeniem.
- Nalewka - wykopany korzeń należy dobrze oczyścić, ale nie obierać, gdyż w skórce znajduje się najwięcej substancji czynnych. Oczyszczony korzeń należy rozdrobnić i dobrze ugnieść w szklanym naczyniu, a następnie zalać wódką, zakręcić i odstawić do macerowania w ciepłym miejscu. Po trzech tygodniach nalewka będzie gotowa. Można dodawać po trzy krople nalewki na filiżankę naparu.
- Proszek - szczególnie dobry dla małych dzieci cierpiących na boreliozę. Wysuszone korzenie szczeci należy dobrze zmikronizować, a następnie zmieszać z miodem i podać dziecku.
- wzmocnienie systemu odpornościowego
- łagodzenie skurczów macicy
- łagodzenie niedoboru witaminy E
- działanie antybakteryjne
- wspomaganie procesów zdrowienia uszkodzonych kości
- zapobieganie zanikowi kości i cofaniu jego skutków (osteoporoza)
- działanie przeciw wiciowcom atakującym narządy rozrodcze
dziękuję za ten artykuł :)
OdpowiedzUsuń