DIABETES MELLITUS czyli cukrzyca

- Taki już mój los - często słyszałem od cukrzyków. Jednak cukrzyca to nie infekcja. Cukrzycy nie można „dostać”, jak to ludzie opisują potocznie. Cukrzycę nieświadomy człowiek sam sobie tworzy –przynajmniej w wielu przypadkach. Żyć w stanie nieświadomości nie oznacza jeszcze być ignorantem chociaż od jednego stanu do drugiego już bardzo blisko. Człowiek XXI wieku jest przeważnie dobrze poinformowany, o wiele lepiej niż człowiek IXX i XX wieku, ale wygodniej jest ignorować to, co się już wie, bo wiedza zobowiązuje do wdrożenia jej w życie codzienne. Taki stan nieświadomości nazywany jest
w języku ludowym „grzechem”.  Grzechem jest zapomnieć o fakcie, że żyjemy pod prawem przyczyny i skutku.  Angielski wyraz understanding, czyli zrozumienie oznacza „stać pod” (domyślnie) prawem. Ignorowanie prawa to przyczyna. Po niej nadchodzi skutek. Tu zaczyna się lekcja np. odpowiedzialności.
Są tacy, którzy twierdzą, że ignorancja jest błogostanem. Czyżby?
„Co znaczy cukier dla twojego życia?” To pytanie było przed laty na wolnym (?) Zachodzie sloganem przemysłowych producentów produktu o nazwie „cukier”.

- Samo pytanie jest uzasadnione, bo inteligentny zadaje pytania. Jednak nie jest łatwo na nie odpowiedzieć, ponieważ cukier nie jest tak nieszkodliwy, jak sugerują producenci słodyczy, ani nie jest tak niezdrowy, jak w przypadku niektórych reklam ze zdrową żywnością; reklam w które wierzą klienci. Aurea mediocritas - jak uczył Horacy - prawda jest pośrodku, bowiem liczy się dawkowanie i właściwa metoda leczenia.
- Bez miłości żaden proces nie przebiega w duszy, a bez cukru prawie żaden proces nie przebiega w ciele materialnym, które jest zwierciadłem duszy. Stabilny poziom cukru we krwi jest niezbędny do życia, do oddychania, do myślenia i poruszania się.

Z drugiej strony, ktokolwiek ma stale wysoki poziom cukru we krwi, ostatecznie zwęża swoje naczynia krwionośne. Jest to szczególnie widoczne w oczach, nerkach, układzie nerwowym i w sercu, które jest symbole miłości.
- Jeśli pochodzisz z rodziny chorych na cukrzycę i chcesz zapobiec chorobie lub masz już cukrzycę, warto intensywnie badać psychiczne
i fizyczne przyczyny choroby.
- Można dużo dla siebie zrobić, aby zachować zdrowie lub dostosować poziom cukru we krwi tak, aby móc pozostać w dobrej kondycji i dobrze czuć się pomimo procesu zwanego  „starością”. Nawet jeśli ktoś ma już zdiagnozowaną cukrzycę to, obraz choroby znacząco nie ulega w negatywnym sensie zmianie.

Historia cukru
- Odkrycia białego „rafinowanego” cukru dokonano nie dawno temu, bowiem 200 ziemskich lat temu słodzenie odbywało się głównie za pomocą miodu
i zagęszczonego soku cukrowca lekarskiego zwanego trzciną cukrową bogatą
w aminokwasy, importowanego z Ameryki Południowej.

Dopiero w 1749 roku berliński farmaceuta odkrył, że cukier wyprodukowany
z lokalnego buraka cukrowego jest identyczny
z cukrem z tropikalnej trzciny cukrowej. Jeden z jego uczniów wyhodował buraki o wyższej zawartości cukru i wyprodukował pierwszy cukier buraczany w dużych ilościach w 1798 roku. Nasz biały cukier stołowy - tylko cukier trzcinowy lub buraczany - jest chemicznie nazywany „sacharozą” i składa się
z kombinacji glukozy (glukozy) i fruktozy. Czysta glukoza jest tylko w połowie tak słodka jak sacharoza, ale szybko przechodzi do krwi, ponieważ cukier we krwi, glukoza są identyczne. Sportowcy zatem uznają glukozę jako szybkie źródło energii.

Fruktoza występuje głównie w owocach i miodach. Jest o 20% słodsza niż cukier buraczany, ale jest gorzej wchłaniana.

Ponadto mamy jeszcze cukier słodowy, laktozę, maltodekstrynę
i cukier inwertowany, które mają smak mniej słodki niż buraki, glukoza
i fruktoza. Cukry i słodycze są popularne, ponieważ dostarczają kalorii
 - i tworzą złudzenie dobrego samopoczucia, odwrotnie od goryczy i kwasu, które są zdrowe; gdy człowiek  je coś słodkiego, trzustka uwalnia insulinę.
- W rezultacie, równocześnie uwalniane z krwi  zostaje białko zwane tryptofanem które trafia do mózgu.

- Tryptofan jest konieczny do wytworzenia się serotonin zwanej naturalnym „hormonem szczęścia”. Serotonina powstaje również, gdy spędzasz dużo czasu na słońcu. Dlatego ludzie lubią jeść słodycze gdy czują się sfrustrowani i w mroźne, zimowe miesiące, a także dlaczego dieta nisko węglowodanowa często prowadzi do depresyjnych nastrojów.
- Właściwe motto: Potrzebujemy cukru - ale z umiarem;
nieskoncentrowanego, ale osadzonego w kontekście naturalnej żywności: banany zamiast gumowatych misiów (tzw. żelków)

Diagnoza - cukrzyca (Diabetes mellitus)

- Choroba spowodowana zaburzonym metabolizmem cukru. Cukrzyca jest metaboliczną chorobą, najczęstszą  w tak zwanym zamożnym społeczeństwie. Na naszej planecie żyją dziesiątki milionów „cukrzyków”.  Np. w „bogatych” Niemczech jest ich 4 miliony! Tylko 5% z nich to chorzy na cukrzycę typu I, większość z nich ma cukrzycę typu II. Spośród nich tylko jeden na pięciu pacjentów jest zależny od insuliny. 80% przypadków wystarczałoby leczenie środkami żywieniowymi (czyli odpowiednia dieta), gdyby lekarze zainteresowali się  tematem wartościowego pożywienia , a ich pacjentów nauczyli ,jak ważna jest samodyscyplina jeśli chodzi o żywność, która powinna być lekarstwem.
Wielu diabetyków bardzo niedokładnie kontroluje poziom cukru we krwi. Ignorując tę konieczna czynność będąc przerażająco nieświadomi niszczących, w dalszej fazie występujących  symptomów tej choroby. Mało tego, tylko około jedna trzecia dotkniętych chorobą trzyma się niezbędnej diety, która w rzeczywistości nie jest „dietą”, ale wprowadzeniem zmiany dietetycznej w celu skupienia się na wartościowej żywności czyli w zasadzie, na „naturalnej”, na prawdziwej diecie. Ważne jest, aby uświadomić sobie, że to, co jest uważane za „normalne” pod względem żywności dzisiaj po prostu  nie jest zdrowe. Zdenaturyzowane i przygotowywane przemysłowo produkty spożywcze źle wpływają na metabolizm i przewód pokarmowy, podczas gdy naturalne i w dużej mierze nieprzetworzone produkty jak owoce, warzywa, zboża, ryż pełnoziarnisty, chleb pełnoziarnisty i jajka, zapewnią organizmowi wszystko, czego potrzebuje i utrzymają metabolizm w  optymalnej równowadze między cukrem, witaminami, minerałami i w równowadze kwasowo-zasadowej.

Cukrzyca jest ostatecznie wskaźnikiem tego, że nasze społeczeństwo straciło poczucie zdrowego odżywiania.

- Medycyna konwencjonalna rozróżnia dwie formy cukrzycy:
Cukrzyca typu I, tak zwana cukrzyca młodzieńcza, zwykle rozpoczyna się w okresie dojrzewania. Na planie materialnym za przyczynę uznaje się rosnące zniszczenie komórek trzustki wytwarzającej insulinę. Proces ten powodowany jest przez  czynniki środowiskowe, takie jak stres endo- i egzogenny, wirusy i składniki niezdrowej żywności. Dzieci, które bardzo wcześnie otrzymują mleko krowie (silny alergen), narażane są na wyższe ryzyko cukrzycy typu I niż dzieci karmione tylko piersią przez długi czas.

Jeśli ciężarna kobieta cierpi na różyczkę, w co drugim przypadku u dziecka rozwinie się cukrzyca. Ta postać choroby może być również spowodowana procesami autoimmunologicznymi: układ odpornościowy organizmu rozwija
z jakiegoś powodu przeciwciała niszczące komórki własnej trzustki.
- Medycyna klasyczna podejrzewa, że cukrzyca typu I jest dziedziczona w 3-5% po matce lub ojcu. Jeśli oboje rodzice cierpią na tę chorobę, ryzyko zachorowania ich dzieci wzrasta do 20%.

Jeśli bliźniak jednojajowy cierpi na młodzieńczą cukrzycę, ryzyko dla jego rodzeństwa wynosi 35%. Większość chorych wykazuje zmiany genetyczne
w chromosomie nr 6. Jednak nie każdy, kto ma takie zmiany, automatycznie zachoruje na diabetes mellitus.
Odra, świnka i grypa są omawiane jako czynniki wyzwalające reakcję autoimmunologiczną dopiero po upływie kilku miesięcy a nawet lat.
Dopiero gdy 80% komórek produkujących insulinę zostaje zniszczonych, pojawiają się typowe objawy cukrzycy. Cukrzyca typu I to prawdziwy, absolutny niedobór insuliny. W związku z tym chory jest zależny od insuliny.

- Cukrzyca typu II, tzw. cukrzyca wieku starczego, dotyka głównie osób starszych i rozpoczyna się powoli. Jest częściowo wynikiem uwarunkowań. Oznacza to, że jeśli rodzice i dziadkowie cierpią już na cukrzycę, prawdopodobieństwo, że sami staną się cukrzykami, nie jest niskie. Ale: każdy, kto ma genetyczne predyspozycje do cukrzycy w starszym wieku, ale konsekwentnie uprawia nieco sportu i zwraca swoją uwagę na wagę ciała pozostaje w większości wypadków zdrowy!

- W cukrzycy typu II można zaobserwować trzy zjawiska:

- W wątrobie występuje zwiększona przemiana tłuszczu w cukier, co powoduje wzrost poziomu cukru we krwi,

- komórki trzustki produkują zbyt mało insuliny,

- komórki organizmu odrzucają insulinę (insulino oporność).

Co można zrobić samemu dla siebie?

- Cukrzyca może być leczona naturalnymi lekami tylko komplementarnie. - Jak dotąd niemożliwe jest, aby „leczyć” się tylko
z pomocą leków homeopatycznych lub ziołowych. Tutaj pacjent zmuszony jest  realistycznie spojrzeć na możliwości i ograniczenia medycyny naturalnej fitoterapii, jak

i medycyny energetycznej i informacyjnej.

- Naturopatyczna terapia cukrzycy to przede wszystkim terapia żywieniowa. Istnieją jednak rośliny lecznicze, które wywierają pozytywny wpływ na metabolizm cukrów, ponieważ stabilizują poziom cukru we krwi.
Pacjent wiele zyskuje, gdy poziom cukru we krwi został nieco obniżony i nie wykazuje silnych wahań. W praktyce sprawdzono działanie następujących roślin „z apteki Bożej”.

- Mniszek lekarski (Taraxacum officinale) odtruwa i harmonizuje metabolizm wątroby. Wątroba znajduje się obok trzustki, centralnego narządu do regulacji równowagi cukrów.

- Cykoria (Cichorium intybus) reguluje aktywność górnych narządów jamy brzusznej śledziony, trzustki i wątroby, a także może wywierać wpływ na wahania poziomu cukru we krwi.

- Centuria pospolita (Centaurium erythraea) mniejsza fluktuacje cukru we krwi.

- Karczoch zwyczajny (Cynara scolymus) doskonale nadaje się do obniżania podwyższonego poziomu cukru we krwi.

- Dziki czosnek niedźwiedzi (Allium ursinum) jest naturalnym hydraulikiem dla naczyń krwionośnych, ponieważ może nieco zmniejszyć osady na wewnętrznej ściance naczynia krwionośnego a przez to poprawić przepływ krwi.

Wymienione rośliny najlepiej służą jako roślinne, homeopatyczne nalewki macierzyste. Jest to szczególnie łatwe dla osób pracujących niż przygotowanie w postaci herbaty. Aby zażyć nalewkę, wystarczy łyżka lub kilka kropli bezpośrednio na język.
- Regularna aktywność fizyczna zapobiega wystąpieniu lub progresji cukrzycy typu II: pływanie, jazda na rowerze, bieganie - najlepiej ćwiczyć przez pół godziny dziennie trening wytrzymałościowy o niskiej i średniej intensywności. Lekki sport siłowy dobrze nadaje się również i pomaga w  obniżaniu wysokiego poziomu cukru i lipidów we krwi. Sport sprawia, że komórki organizmu są bardziej wrażliwe na insulinę. Lepiej reagują na hormony i tak zwane formy oporności na insulinę. Jednak zaleca się przedyskutować z lekarzem rodzinnym charakter i zakres planowanego ćwiczenia. Nie zalecam nagłego, intensywnego treningu. Ponadto pacjenci z cukrzycą potrzebują dodatkowej terapii biologicznej, aby utrzymać ich wątrobę i obciążenie naczyniowe na jak najniższym poziomie. Oprócz wspomnianych już roślin zaleca się macierzyste nalewki Carduus marianus (ostropest plamisty) w celu poprawy metabolizmu wątroby, Crataegus (głóg) w stresie sercowym i Ginkgo biloba w celu poprawy mikrokrążenia krwi w mózgu.

W przypadku cukrzycy pilnym zadaniem naturopatii jest wielokrotne zwracanie uwagi na normalną wagę, regularne sporty wytrzymałościowe
i bogate w błonnik odżywki pełnoziarniste.

Jest to szczególnie istotne w przypadku osób, które pochodzą z rodzin cukrzyków i gdzie czynnik genetyczny odgrywa ważną rolę. Nie ma to nic wspólnego ze straszeniem pacjenta. Terapeuta ma raczej obowiązek tak jak i w innych wypadkach uświadomić pacjenta, aby pomóc mu  poszerzyć  horyzont świadomości, aby stał się bardziej uważny i świadomy i wzniósł się ponad stan życia w nieświadomości i lub ignorancji o ile chce zmienić swój los na przyszłość. 
Tak postępuje od lat i pacjenci są na tyle zadowoleni, że zostają moimi przyjaciółmi. To nie są cuda, lecz terapia z sercem.

W rzeczy samej pacjent z diagnozą diabetes mellitus może jeść prawie wszystko; wszystkie warzywa i owoce, a także jaja i produkty z mleka koziego, które są lepiej przyswajalne niż mleko krowie, orzechy i nasiona, produkty pełnoziarniste, płatki owsiane, produkty sojowe, nawet ryby.

Natomiast powinien unikać daktyli, fig, winogron i rodzynek, bo zawierają zbyt dużo cukru na bazie zawartości błonnika – produktu zwanego białym cukrem,
i białej mąki oraz produkty je zawierających, ryżu łuskanego, słodzonego Müsli i ziemniaków; powinien  unikać kawy, herbaty, Coca Coli, napojów gazowanych i słodzonych jak tzw. nektary owocowe i alkoholu.
Pięć do sześciu mniejszych posiłków dziennie jest lepszych niż trzy duże. Zapobiega to nadmiernym lub ujemnym fluktuacjom cukru we krwi.

Diabetycy mają zwiększone zapotrzebowanie na następujące składniki odżywcze: witaminę C, witaminę E, niacynę, witaminy z grupy B, chrom, cynk, magnez, kwas gamma linolenowy i mioinozytol. Pacjenci powinni skonsultować się z lekarzem lub lekarzem homeopatą o tym, który suplement witaminowy jest dla nich najlepszy.

- Wśród warzyw, które mają szczególnie wyrównujący wpływ na poziom cukru we krwi, należą bulwy topinamburu i korzenie omanu wielkiego .

- Do pielęgnacji naczyń krwionośnych zaleca się regularne i obfite spożycie cebuli, czosnku pospolitego i dzikiego czosnku niedźwiedziego, - ten drugi przypadkowo może być zamrażany, dzięki czemu przez cały rok można mieć świeży czosnek w domu.

- Bardzo ważny jest błonnik (włókno pokarmowe). Pęcznieje w żołądku i powoduje naturalne uczucie sytości. Pacjent je mniej więc dla otyłych jest to ogromna pomoc w odchudzaniu ciała. Węglowodany są uwalniane do jelita z opóźnieniem, dzięki temu poziom cukru we krwi jest stały. W jelicie cienkim włókno wiąże tłuszcze spożywcze. Dlatego obniżają poziom lipidów we krwi. 
- W jelicie cienkim błonnik stanowi dobrą pożywkę dla bakterii jelitowych
i zapewnia fizjologiczną florę bakteryjną.

Znaczenie choroby z punktu widzenia psychologii nadzwyczajnej/holopatycznej.

- La dolce vita – „Słodkie życie” to tytuł filmu z 1960 roku w reżyserii Federico Felliniego, w którym (jak mogłoby być inaczej?) chodziło o zjawisko naturalne - o miłość.
- W  kosmicznej rzeczywistości w której żyjemy, słodycz życia jest ściśle związana z miłością.

- Hmmm, w kosmicznej rzeczywistości? - zastanowi się tu nie jeden czytelnik.
- A czy istnieje inna rzeczywistość?! Rzeczywistość - jak matka – jest tylko jedna. - Żyjemy w wymiarze symboli. Wszystko jest symbolem, więc jeśli spojrzeć na chorobę jako na symbol konfliktu duszy, aby lepiej zrozumieć pacjenta, cukier symbolizuje bezinteresowną miłość. Z tego punktu widzenia patrzymy na obraz; lekarz mówi o obrazie choroby.
- Podobnie jak nieleczony alopatycznie i komplementarnie „cukrzyk”, diabetyk zwalnia cukier wraz z moczem - na poziomie duchowym cierpi z powodu rodzaju miłosnej biegunki (język ludowy używa pojęcia rozwolnienie). Pacjent zwalnia w obu przypadkach coś, (traci) uwalnia coś, czego nie zatrzymuje. Podobnie jak jego komórki nie mogą wchłonąć cukru, pacjent nie może cieszyć się słodyczą życia i wchłonąć miłość; nie może sobie na to pozwolić.

- Diabetycy nie zawsze, nie z reguły, ale często dążą do zdecydowanego intelektualizmu, do stanu intelektualnej abstrakcji wiodącej aż do pedanterii, równocześnie wykazując pewną słabość woli. (Niemieccy psychoterapeuci używają tu pojęcia Verkopftheit (tylko przez głowę) mając na myśli stan świadomości, który pewna indiańska szamanka opisała mi jako „myślenie głową a nie sercem” (oczywiście nie serce w ludzkiej  klatce piersiowej, tylko serce jako symbol wolności i bezinteresownej miłości).

- Przejawia się to u pacjentów z cukrzycą występującą u dorosłych, szczególnie jako brak samodyscypliny jeśli mowa o jedzeniu.  

Diabetycy często są bardzo „rozsądni”, ale brakuje im zauważalnie zdolności osądzenia jakie nadchodzą konsekwencje spowodowane folgowaniem sobie, czyli ignorowaniem , lekceważeniem sobie posiadanych informacji (ludowo: to grzech). Tego rodzaju postępowanie bez miłości w stosunku do siebie jest zrozumiałe, u osób, które ich kluczowego dostawcy energii - cukru - nie używają należycie i stale go trawią na marne - tracą wraz z moczem.

Ich komórki nie otwierają się wystarczająco na cukier. Komórka - holistycznie podchodząc - cała osoba chciałaby wchłonąć słodycz, ale tak naprawdę nie jest w stanie (dopóki nie zmieni swojego nastawienia do rzeczywistości, do życia) tego zrobić. Pacjent nie może wpuścić jej do serca, tak, jak do komórek. 

Na poziomie psychicznym, ci pacjenci często zmagają się z akceptowaniem, angażowaniem się, z dawaniem i przyjmowaniem miłości. Czasami diabetycy są emocjonalnie trochę zablokowani i przygnębieni. Wielu z nich cierpi z powodu typowych, towarzyszących symptomów jak  odraczana depresja: wiotkość mięśni spowodowana  niedoborem napięcia, zaparcia - potocznie: zatwardzenie (ten i ów utwardził się w swoich przekonaniach oraz mniemaniu i tak zostanie aż uwolni się od nich), obstrukcja poprzez spowolnienie perystaltyki przewodu pokarmowego, impotencja i płytki oddech, niepokój, zaburzenia snu i/ lub ostrych stanów depresyjnych.  Zdrowy człowiek  to wolny człowiek, wolny od samego siebie, od niesłużących mu programów. Czy muzułmanin, katolik, żyd, komunista, faszysta, słowianin, negroid czy semita - wszyscy podlegamy tym samym uniwersalnym prawom. Universum to kosmos, zaś kosmos to po grecku porządek – podstawa zdrowia. Nie można być nie w porządku i być zdrowym. My, naród wybrany, my Polacy jacy tacy, Deutschland über alles – te programu znikną na śmietniku historii tego chorego świata, w którym nie pozostało nam nic innego jak wrócić do zdrowia w każdym tego stanu świadomości znaczeniu.

- Jeśli przyjrzeć się tej chorobie dogłębnie, patrząc poprzez materię, stanie się jasne. Cukrzyca to znacznie więcej niż tylko choroba niedoboru insuliny. 

Wręcz przeciwnie, niedobór insuliny jest już objawem przewlekłej utraty energii ciała. Cukrzyca może być widziana jako projekcja duszy na ekran którym jest materialne ciało; Diabetes mellitus to wyraz depresji, a zatem

o prócz starannego ustawienia poziomu cukru we krwi, choroba wymaga psychoterapii niekoniecznie tej klasycznej, konwencjonalnej; terapii towarzyszących objawów cukrzycy jak np. depresja.

- Leczenie cukrzycy obejmuje również aktywację boskiej właściwości - woli, wzmacnianie psychiki – użytkowniczki fizycznego ciała, ponowne reanimowanie zaufania i miłości do życia oraz pracy nad uzdrowieniem interpersonalnych relacji (w rodzinie, w miejscu pracy i świadome poszerzanie zawężonego horyzontu świadomości)....